مقایسۀ تأثیر آموزش همتا و آموزش پرستار بر اضطراب بیماران مبتلاء به سکتۀ قلبی: یک مطالعۀ کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف: اضطراب یکی از شایع ترین و مهم ترین واکنش های روانی بیماران مبتلا به سکتۀ حاد قلبی می باشد. مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ تأثیر آموزش پرستار و آموزش همتا بر اضطراب بیماران مبتلا به سکتۀ قلبی انجام شد. روش بررسی: مطالعۀ حاضر مداخله ای و نیمه تجربی است. نمونه ها شامل 60 بیمار سکتۀ قلبی است که به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. از آموزش همتا جهت گروه اول و برای گروه دوم آموزش پرستار انجام شد. میزان اضطراب سه روز بعد از سکتۀ قلبی( قبل از مداخله)، بلافاصله بعد از مداخله، پنج روز و چهار هفته بعد از سکتۀ قلبی در دو گروه از طریق تکمیل پرسشنامۀ اضطراب اشپیل برگر بررسی شد. داده ها از طریق آزمون آماری تی مستقل، آزمون کای دو، تست دقیق فیشر، تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین اضطراب بیماران گروه آموزش پرستار وآموزش همتا سه روز بعد از سکتۀ قلبی (قبل از مداخله) با یکدیگر اختلاف آماری معناداری نداشتند (76/0p=). آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری مکرر نشان داد که میانگین اضطراب بیماران گروه آموزش پرستار و آموزش همتا سه روز بعد از سکتۀ قلبی (بلافاصله بعد از مداخله)، پنج روز و یک ماه بعد از سکتۀ قلبی (بعد از مداخله) اختلاف آماری معناداری داشت (0001/0>p). نتیجه گیری: آموزش همتا محور در مقایسۀ با آموزش پرستار به طور معناداری باعث کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سکتۀ قلبی گردید. بنابراین استفاده از این شیوۀ آموزشی در بیماران مبتلا به سکتۀ قلبی توصیه می شود.